Zo, daar zijn we weer. Inmiddels alweer zo’n 2 weekjes geleden sinds onze laatste update en dus weer een hoop meegemaakt! We waren gebleven bij Seqouia NP. Daar zouden we die dag naar toe gaan, maar onderweg begon het hevig te sneeuwen. Hoe hoger we de berg op reden, hoe meer sneeuw er lag en de sneeuwschuivers konden het nauwelijks bijhouden. Iets voor de ingang van het park werden we tegengehouden door de Park Sherrif. We mochten niet meer doorrijden zonder sneeuwkettingen. En helaas, die hebben we niet, dus dat was omdraaien! Toen zijn we maar doorgereden naar Bakersfield en hebben we daar wat rondgelopen bij een outlet mall (je moet wat bij slecht weer).

De volgende dag zijn we doorgereden naar Death Valley, het was inmiddels vrijdag en we kwamen daar rond 4 uur in de middag aan. Eerst hebben we ons tentje opgezet en daarna zijn we vast wat door het park gaan rijden. We hebben de artist drive gedaan (de bergen en canyons zien er uit als een soort schilderij) en we hebben de zonsondergang gezien vanaf een uitzichtpunt. Daarna hebben we wat gegeten in het park en werden we nog opgehouden door 2 oude mannen aan de bar. De een was uit Ierland en de ander was een Duitser maar ze woonde al heel wat jaren hier. Aangezien ze iets te veel biertjes hadden gehad was het een komisch gesprek waar de helft niet van te volgen was... maar goed, het is wel leuk dat mensen zo geïnteresseerd zijn in wat je doet. Dat merken we op veel plaatsen en iedereen heeft veel respect voor ons dat we het land door reizen. Veel Amerikanen komen niet veel verder dan hun eigen staat of de omliggende staten. Zonde, want wij concluderen toch echt wel dat Amerika een heel mooi land is! Anyway, nadat we gegeten hadden hebben we in ons tentje nog een filmpje gekeken en zijn we gaan slapen.

De volgende dag stonden we om 8 uur op en dat was gelijk spannend, want zou het park wel open zijn vandaag? Wellicht hebben jullie in NL ook meegekregen dat de regering hier enorm bezig is met de budgetten en als ze er vrijdagavond niet uit kwamen, zouden alle overheidsinstellingen sluiten voor onbepaalde tijd. Zo ook alle nationale parken... en dan zouden we dus moeten vertrekken... maaaar gelukkig kwamen we al snel iemand tegen op de camping die ons wist te vertellen dat het budget er door was en ze gewoon open waren! Mooi, want anders zouden we een hoop moois moeten missen komende tijd.

Anyway, zaterdags zijn we de hele dag in Death Valley geweest en hebben we veel mooie punten bekeken en wandelingen gemaakt, tussen de Canyons door en over de zoutvlakten die er zijn. Erg mooi! Maar verder is het er ook erg kaal. Het heet niet voor niets Death Valley natuurlijk. Al hebben we er wel salamanders en een slang gezien! En heel veel kleine visjes die het enige soort zijn die in het zoute water van Death valley kunnen leven. Dat is namelijk 4x zo zout als de zee normaal.

Toen we alles gezien hadden wat we wilden zien, zijn we doorgereden naar Las Vegas. Alweer? Jep alweer. Doordat we vanuit Vegas naar zuid California zijn gegaan en langs de kust zijn gaan rijden, hadden we in het binnenland van California wat National Parks overgeslagen. Vandaar dat we vanuit San Francisco weer naar beneden zijn gereden via Yosemite naar Death Valley. We hadden toch tijd genoeg. Vanuit daar wilden we graag naar Zion en Bryce Canyon en dus kom je automatisch weer door Las Vegas. Op zich geen straf natuurlijk en dus besloten we hier even 2 dagen uit te rusten.

Helaas kwamen we op zaterdag aan in vegas waardoor de hotels duur zijn, maar voor de zondag hadden we een hele mooie deal. Voor 73 dollar zaten we in het MGM Grand! En daarmee kregen we ook nog 2 voor 1 buffet korting en 15 dollar te besteden aan de bar, dus uiteindelijk waren we echt goedkoop uit voor een 4 sterren resort met 4 zwembaden etc! Maar dat was zondags pas... eerst zaterdag een bed om te slapen vinden. We liepen 2 motels in, maar die waren ons te duur. De volgende was echter goed qua prijs en dus namen we daar een kamer. Na 2 minuten binnen te zijn zag jeffrey onze grootste nachtmerrie... een kakkerlak! We hebben hem door de plee gespoeld en er niet meer teveel bij nagedacht, maar nadat we waren gaan eten etc en terugkwamen zag Jeffrey er nog twee en zijn we gaan klagen. De medewerker van de receptie deed alsof het de eerste keer was dat mensen dit vertelden, maar ondertussen wist hij wel beter... na wat zeuren kregen we ons geld terug en inmiddels was het al half 1 ’s nachts en waren we dakloos! Uiteindelijk hebben we een kamer voor 14 dollar meer gevonden die wel schoon was, dus konden we in ieder geval met een fijn gevoel slapen. De volgende dag checkten we uit, zijn we wat gaan eten bij de Subways en was het tijd om van 0 sterren en kakkerlakken over te gaan naar 4 sterren luxe.

Wat een wereld van verschil was dat, echt een cultuurshock haha! Met valetparking en mannetjes die je bagage naar je kamer brengen werden we goed ontvangen. En daarna zijn we lekker aan het zwembad gaan liggen. David Guetta heeft overigens vanaf nu iedere zondagmiddag een lounge party in de beachclub van het MGM, dus we konden ook nog lekker genieten van zijn muziek! ’s Avonds hebben we gegeten bij het buffet van MGM en dat was pas een uitgebreid hotelbuffet! Taco’s, pasta’s, pizza’s, vlees, vis, groente, salades, soup etc! Het was er allemaal. En dan hebben we het nog niet eens over het toetjes buffet met zeker 30 verschillende soorten toetjes en cakejes. Jummie! Nadat we gegeten hadden hebben we een refill beker bier van een liter gescoord en zijn we ons favoriete spelletje ‘paardenracen’ gaan doen. En jawel we hadden 20 dollar winst, waarvan we uiteindelijk nog 10 dollar hadden verspeeld, maar daar zijn we ongeveer 3,5 uur mee zoet geweest haha! Het was al half 2 en dus zijn we maar naar boven gegaan om te slapen.

De volgende dag hebben we uitgeslapen en zijn we weer lekker aan het zwembad gaan liggen. Rond een uurtje of 4 zijn we vervolgens vertrokken richting Zion National Park. Dit was een kleine 3 uur rijden en daar kwamen we tegen de avond aan. Nadat we ons tentje opgezet hadden was het alweer pikke donker en konden we niet veel meer doen. Door de wind lukte het ook niet om een vuurtje te maken dus dan maar het tentje in en slapen. De volgende morgen zijn we opgestaan en het park gaan verkennen. We hebben een aantal wandelroutes gedaan en weer zo’n 10 km gelopen langs mooie watervallen en uitzichtpunten. De tweede avond zijn we gaan eten bij een chique restaurant, maar wij bestelden een simpele pizza haha! Die mensen zullen wel gedacht hebben :P Vervolgens zijn we voor ons tentje gaan chillen. Eerst hebben we monopoly gespeeld en erna heeft Jeff een kampvuurtje gemaakt waar we tot 23uur lekker gezeten hebben.

De volgende morgen zijn we weer vroeg vertrokken en hebben we onze weg vervolgt naar Bryce Canyon. Hier zouden we ook gaan kamperen, maar de temperatuur lag hier maar net iets boven 0 en aangezien Cass al 2 dagen niet echt lekker geslapen had van de kou, zijn we eerst maar gaan vragen wat de weersvoorspelling was. Het zou de komende nacht -6 worden en dus besloten we alleen het park te verkennen en dan maar vast door te rijden naar Salt Lake City. Toen we vertelden in het Visitor center dat we wilden wandelen op onze gympies keken ze ons raar aan omdat er veel modder en sneeuw lag op de paden, maar uiteindelijk viel het mee en hebben we toch een mooie route gelopen. Daarna hebben we de scenic drive met de auto gedaan die je langs alle mooie uitzichtpunten brengt. Ook dit was weer een mooi national park.

Het bijzondere aan Amerika is, is dat je om de paar uur in een ander klimaat kan zitten en dus ook een hele andere omgeving ziet. De natuur is hier echt prachtig! In zion liepen we in onze zomerkleding, in Bryce, dat maar 2 uur verder rijden is, liepen we met de muts op en de winterjas aan.. bbrrrr! Nadat we het park gezien hadden, zijn we doorgereden naar Salt Lake City. Onderweg zijn we even gaan internetten bij de MC Donalds en hadden we een Days inn geboekt voor de komende 3 nachten. Daar zijn we nl inmiddels vaste klant en zo sparen we punten voor gratis overnachtingen. ’s Avonds hebben we even gebeld met Manon. Een vriendin van ons die in SLC studeert voor een poos.

De volgende dag hadden we met haar afgesproken en hebben we zo’n beetje de hele middag bijgekletst. ’s Avonds zijn we even naar een winkelcentrum gegaan (we hadden nog een kortingsbon van een winkel die op moest haha) en daar hebben we ook wat gegeten. Na het eten zijn we richting het vliegveld gereden om een poging te wagen onze Camaro om te wisselen voor een grotere auto. Met al die zooi die we nu meeslepen werd hij een beetje te klein haha! Helaas hadden ze maar 2 auto’s die buiten Utah mochten rijden en dus was er weinig keus. We kregen een zwarte Cadillac dts. Een soort taxi wagen met leer van binnen. Echt een foute bak eigenlijk... maar wel een stuk groter! Dus ach we zien wel... alsie niet bevalt ruilen we hem weer in haha!

De volgende dag zou het redelijk lekker weer worden en er lag verse sneeuw in de bergen, dusss wat doe je dan als je in Salt Lake bent? Precies, snowboarden! Om 9 uur haalden we Manon op bij de campus die ook nog even goedkoop huur materiaal voor ons regelde via school en rond 10en stonden we op de piste! (oja Jeff heeft tussendoor ook nog even een felgroene snowboard broek gescoord haha!). We hebben we hele dag lekker geboard en op het terras gechilled in de zon. Echt genieten! En de sneeuw was super. Er lag nog zo’n 4 meter! Ze zeggen dat in SLC de beste sneeuw is.. dat zal niet voor niets zijn haha!
Inmiddels was het alweer tijd om afscheid te nemen van Manon en zijn hebben we haar terug naar de campus gebracht. Intussen begon onze auto raar te doen (piepende remmen enzo), dus zijn we na het douchen maar weer gelijk doorgereden naar het vliegveld om te klagen. Nu kregen we de Buick Lucerne mee. Soort van zelfde auto, maar dan iets ronder en in het wit. Tenminste niet zo lelijk als die vorige... maar ja niet onze eigen keus helaas. Ze hadden niets anders! We rijden dus nu met een Illionois nummerbord ipv Florida haha.

Inmiddels komen we uit op zondag en was het weer tijd om SLC te verlaten. We zijn eerst nog even naar Park City gereden (hier waren de olympische winterspelen in 2002) en hebben we wat rondgelopen door het dorp. Leuk en schattig met die huisjes! Maar je zag toch wel dat het seizoen hier op zijn eind was. De sneeuw was slecht en het was er al redelijk uitgestorven. Bizar dus dat de ene kant van de berg bij SLC heel veel sneeuw krijgt en de andere kant minder. Dat schijnt enorm te kunnen verschillen!

Na Park City zijn we doorgereden richting het Noorden. Op naar Yellowstone! Maar vanwege de sneeuwvoorspellingen hadden we even gebeld naar het Visitor Center en die vertelden ons dat winterbanden in het park verplicht waren. Oeii... wij hebben modder/sneeuw banden. Vervolgens zijn we onderweg maar in een MC Donalds gestopt om even te kunnen internetten en onze route uit te stippelen. Uiteindelijk hadden we besloten naar Idoha Falls te rijden en de volgende dag te kijken of we Yellowstone in komen.

Zo gezegd zo gedaan de volgende dag. En gelukkig viel met mee. De wegen waren goed geveegd en we konden zo het park in. Het park bleek overigens pas 2 dagen open te zijn en dus was er ook maar een deel open. Op de rest van de wegen lag nog zo’n 2 meter sneeuw en ook op de wandelpaden. Veel wandelen zat er dus niet in, maar we hebben wel veel kunnen zien gelukkig. Eerst zijn we naar Old Faithfull gereden. Een geiser die wel 50 meter hoog kan spuiten. En dit gebeurd ongeveer iedere 93 minuten. De volgende voorspelling was een half uur en dus besloten we te wachten en te kijken. Inderdaad erg indrukwekkend! Daarna zijn we de andere routes van het park gaan bezichtigen. Het grappige in Yellowtone is overigens dat je overal bizons tegenkomt. Ze staan gewoon midden op de weg of sjokken wat langs. Soms kom je er niet door met je auto en moet je wachten tot ze voorbij lopen. Er is schijnbaar een strenge winter geweest waardoor die bizons nu erg sloom waren en ze keken dan ook eigenlijk nergens van op. Ze zijn alleen maar bezig met eten. Dat is opzich wel fijn, want anders kunnen ze best gevaarlijk zijn als je dichtbij komt. Ze vrouw van het Visitor center vertelde ook dat het een goede tijd was om beren te zien (zwarte beren en grizzly beren) en dat er die ochtend al een aantal gespot waren door mensen. Helaas hebben wij ze niet gezien. Alleen maar Bizons bizons bizons! En op het laatste ook enkele herten.

Na ons bezoek aan Yellowstone zijn we doorgereden naar Billings in Montana. Hier was onze intentie even tax free te gaan shoppen! Montana is namelijk een van de weinige staten die geen sales tax hanteert en dat scheelt best wat op grote aankopen. Uiteindelijk heeft Jeffrey eindelijk zijn GoPro gescoord en liep Cass de Walmart uit met een nieuwe Canon spiegelreflex camera. Zo happy als we waren, hebben we beide ons speeltje gelijk uitgeprobeerd in de auto haha! De rest van de dag waren we stil ;) Bij wijze van dan... Nee, na Billings moesten we nog een stuk doorrijden richting de Black Hills. En naarmate het donker werd, kwam er ook meer neerslag uit de lucht dat uiteindelijk sneeuw werd. Het rijden was dus niet echt een pretje maar tegen half 10 kwamen we aan in Deadwood. Een soort oud mijndorpje dat nu vooral om casino’s draait. Heel wazig en we hadden gelijk een Las vegas flashback met ons hotel dat in een casino lag haha. ’s Avonds hebben we nog een filmpje gekeken en zijn we gaan slapen.

Inmiddels was het dinsdag (vandaag) en zijn we weer vroeg opgestaan om naar de Black Hills te gaan. Hier ligt onder andere Mount Rushmore, waar de 4 presidenten in zijn gebeeldhouwd. Te weten Washington, Jefferson, Roosevelt en Lincoln. Helaas was het mistig en was er verder niet zo heel veel te zien, maar ach we reden er toch langs! Vlakbij ligt ook Crazy Horse Memorial. Dit moet het grootste beeldhouwwerk ter wereld worden maar is nog lang niet af. Aangezien je hier 10 dollar pp moest betalen zijn we hier niet dichtbij gaan kijken. Leuk zo’n rots waar alleen nog maar een hoofd te zien is haha! Not... Ook het Custer State Park dat in deze omgeving ligt was nog dicht vanwege de sneeuwval en dus zijn we maar naar Rapid City gereden. Hier zitten we nu in een motel en we hebben vanmiddag even kunnen zwemmen in de indoor pool hier, relaxed! Morgen gaan we vanuit hier naar Badlands National Park en vanuit daar zullen we onze weg vervolgen naar Chicago waar we ongeveer met Pasen zijn. Vervolgens wordt onze route richting Detroit en dan de Niagra Falls. We gaan proberen om dit via Canada te rijden, maar we weten nog niet zeker of we hier goed de grens over komen. Dus we zullen zien! Anders wellicht nog een dagje Toronto! En daarna wordt het tijd voor New York! Ja de tijd vliegt inmiddels... helaas nog maar een dikke maand te gaan. Maar we gaan daar nog eerst even heel lang en veel van genieten!
Er staan ook weer wat foto’s online, dus hopelijk zijn jullie nu weer goed up2date! Tot snel bij ons volgende verhaal!